Île de France, 1759. Massamba en zijn dochter Mati trotseren een helse klopjacht wanneer ze ontsnappen van de plantage waar ze als tot slaafgemaakt werden vastgehouden.
Ni chaînes ni maîtres van regisseur Simon Moutaïrou is de eerste recente grote Franse speelfilm die een blik op het Franse slavernijverleden werpt. Voor het scenario is nauw samengewerkt met historici om de film zo realistisch mogelijk te maken en zo bij te dragen aan het bewustzijn rond verleden.
In Ni chaînes ni maîtres volgen we de tot slaaf gemaakte Mati, die droomt van een vrij leven, ver weg van de suikerrietplantage. Volgens de overlevering zou er ergens op Île de France (het huidige Mauritius) een plek bestaan waar voormalige tot slaafgemaakten in vrijheid leven. Mati’s vader Massamba gelooft daar niets van, en vindt dat ze zich beter kan schikken in haar lot. Dat is immers de enige kans om te overleven.
Wanneer Mati toch ontsnapt, en de plantagehouder de beruchte ‘slavenjager’ Madame de la Victoire inhuurt om haar te vangen, ziet Massamba geen andere mogelijkheid dan zijn ketenen af te gooien en zijn dochter te vinden, voor het te laat is.
