Memorias De Un Cuerpo Que Arde is een krachtig vrouwenportret van Antonella Sudasassi Furniss waarin drie vrouwen terugkijken op hun leven en waarin herinneringen, geheimen en verlangens op poëtische wijze met elkaar zijn verweven.
De 68-jarige Ana, de 69-jarige Patricia en de 71-jarige Mayela groeiden op in de jaren zestig in het zeer religieuze Costa Rica; een tijdperk vol taboes. Ze ontwikkelden hun begrip van wat het betekent om een vrouw te zijn, gebaseerd op onuitgesproken regels en verwachtingen. Terugkijkend op hun leven durven de drie vrouwen er nu pas openlijk over te praten.
De herinneringen, geheimen en verlangens van de drie zijn op poëtische wijze met elkaar verweven.
De ene vrouw overleeft huiselijk geweld, de andere is gescheiden en de derde praat over de bestaan als weduwe. Ze maken ervaringen mee die vol vreugde zouden moeten zijn, maar ook vol pijn en verdriet. Geen van hen lijkt steun te krijgen van hun familie en ze praten er pas met hun kinderen over als die het huis uit zijn.
Filmmaker Antonella Sudasassi Furniss koos voor een knappe vormgeving, waarbij de camera naadloos overgaat van het ene tijdperk naar het andere, van heden naar verleden, van jong naar oud en van droeve naar vreugdevolle tijden. De film wordt begeleid door off-frame stemmen, terwijl de uitvoeringen zeer weinig dialoog bevatten en afhankelijk zijn van lichaamstaal en bepaalde mimiek.
Antonella Sudasassi Furniss behoort tot een generatie Costa Ricaanse filmmakers die hun weg en doel hebben gevonden in het feminisme. Deze film is hier een krachtig bewijs van.
