Michael Powells klassieker (1960) over voyeurisme en de agressie van de camera werd gerestaureerd door Martin Scorseses Film Foundation en is nu te zien bij Hoogt in Bieb Neude.
Samen met Lidewijde Paris kijken we op 11 september naar Peeping Tom.
Een oproep aan alle Utrechtse boekenwurmen en filmadepten! Ben je gek op romananalyse? Nieuwsgierig naar de functie van de filmtitel? Wat kunnen we ’tussen de regels door’ uit een dialoog halen? Welke metaforen vinden we terug in het verhaal? Welke cameraperspectieven worden gebruikt, en waarom? Samen met Lidewijde Paris ontleden we Peeping Tom bij Hoogt in Bieb Neude.
De schuwe Mark Lewis werkt als camera-assistent in een filmstudio. Niemand is op de hoogte van Marks psychopathisch gedrag, ook onderhuurster Helen Stephens niet, die soms met Mark uitgaat in vroeg-sixties-Londen. Michael Powells eerste lange speelfilm na de jarenlange samenwerking met Emeric Pressburger betekende vrijwel zijn ondergang als filmmaker. De film werd bij verschijning door de filmcritici neergesabeld als ‘ziek’ en ‘immoreel’ en vrijwel direct uit roulatie gehaald. Het betekende het einde van Michael Powells loopbaan als regisseur. Ook de carrière van hoofdrolspeler Karlheinz Böhm kreeg een gevoelige knauw.
Peeping Tom – al lang voorzien van de status ‘klassieker’ – geldt als sleutelwerk over het voyeurisme en de agressie van de camera. Begin jaren tachtig werd de film, vooral door toedoen van Martin Scorsese, herontdekt. De film is, na eerdere restauratie op initiatief van Martin Scorseses Film Foundation, opnieuw gerestaureerd.
