“Dit is geen film is over transformatie, maar over acceptatie. Acceptatie van een ander, maar ook acceptatie van jezelf,” concludeert de Filmkrant over 20.000 Especies de Abejas, het debuut van filmmaker Estibaliz Urresola Solaguren.
Samen met Lidewijde Paris kijken we naar 20.000 Especies de Abejas.
Een oproep aan alle Utrechtse boekenwurmen en filmadepten! Ben je gek op romananalyse? Nieuwsgierig naar de functie van de filmtitel? Wat kunnen we ’tussen de regels door’ uit een dialoog halen? Welke metaforen vinden we terug in het verhaal? Welke cameraperspectieven worden gebruikt, en waarom? Samen met Lidewijde Paris ontleden we 20.000 Especies de Abejas bij Hoogt in Bieb Neude.
De achtjarige Aitor wil voortaan als Lucía door het leven gaan. Die verandering gaat niet zonder slag of stoot, hoe hard moeder Ane ook vecht voor de vrijheid van haar kind om te zijn wie ze wil. Als Ane en haar kinderen voor een zomer terugkeren naar haar geboortedorp, beginnen zowel moeder als dochter op te komen voor een lang genegeerde kant van hun identiteit.
“Een van de knapste dingen aan dit zelfverzekerde debuut is hoe regisseur Estibaliz Urresola Solaguren duidelijk maakt dat in feite iedereen vecht tegen de kloof tussen wie ze zijn en wie ze zouden willen zijn, of hadden willen zijn, of voor anderen moeten zijn – zonder daarmee te bagatelliseren hoe fundamenteel de interne strijd van Luciá is.”Lees de hele recensie in de Filmkrant
De jonge Sofía Otero won voor de rol van Luciá op het filmfestival van Berlijn de Zilveren Beer voor beste acteerprestatie.
‘Blijft weg van al te veel melodrama’ – NRC ★★★★
‘Duikt de diepte in zonder loodzwaar te worden’ – de Volkskrant ★★★★
‘Lovely, heartfelt drama’ – The Guardian ★★★★
