Moeder Suriname is een aangrijpende documentaire van Tessa Leuwsha. Met uniek archiefmateriaal vertelt ze het levensverhaal van een Surinaamse wasvrouw, geïnspireerd door Tessa’s grootmoeder Fansi. Gesproken en gezongen door Denise Jannah.
Een meeslepend verhaal over Fansi die streeft naar een beter leven voor haar kinderen. Moeder Suriname is een creatieve documentaire gemaakt van vaak nooit eerder gebruikt archiefmateriaal over Suriname vanaf de afschaffing van de slavernij 1863 tot aan de onafhankelijkheid in 1975.
Fansi’s verhaal begint in een verlaten dorp waar ze als huisslaaf opgroeide, nadat zij is afgestaan door haar witte moeder en zwarte vader. Wanneer Fansi zelf op jonge leeftijd moeder wordt en wordt verlaten door haar man, verhuist ze naar Paramaribo om haar kinderen een betere toekomst te bieden. Als alleenstaande moeder vecht zij er hard voor om haar kinderen betere kansen te bieden. Wanneer haar kinderen naar Nederland vertrekken blijft ze alleen achter, niet klaar om Suriname te verlaten. Pas in haar laatste levensjaren maakt ze zelf de oversteek naar Nederland en ervaart ze de ontworteling van haar moederland.
De film is een viering van de Surinaamse cultuur. Muziek en zang spelen daarin een belangrijke rol. In de docu brengt Denise Jannah met haar stem Fansi tot leven.
De kracht van de film ligt ook in het gebruik van ingekleurd en vaak niet eerder getoond archiefmateriaal dat je meeneemt naar een tijd van immense verandering en groei: Paramaribo in 1905, beelden van Anton de Kom, de opkomst van bauxietwinning en de eerste onafhankelijke verkiezing.
Fansi’s persoonlijke verhaal weeft zich naadloos samen met de nationale geschiedenis van Suriname. Fansi ís Suriname, en deze film brengt hun diepgaande band op unieke en emotioneel meeslepende wijze tot leven.
“Je voelt al die andere verzwegen stemmen die in het archief liggen om ontdekt te worden. Moeder Suriname is een belangrijke aanvulling op ons culturele archief, dat bewijst hoeveel er nog te vinden is in het rijke beeldmateriaal over Suriname en het Caribisch gebied.” Lees het hele artikel in de Filmkrant
